Schiermonnikoog, het kleinste bewoonde waddeneiland: zestien kilometer lang en vier kilometer breed. Het bezit een woonkern, die eveneens Schiermonnikoog heet. Dit dorp is in 1760 gebouwd. De helft van alle planten en bloemen die in de Nederlandse flora staan vermeld, zijn op het waddeneiland Schiermonnikoog terug te vinden. Het grootste gedeelte van dit veelzijdige eiland is natuurgebied, men vindt er zowel duinen, stranden, bossen, wad en een polder. De rust en de stilte hoeven er dan ook niet gezocht te worden.
Alleen de eilandbewoners mogen van hun auto's gebruik maken, de gasten moeten dit vervoermiddel achterlaten op de parkeerplaats in het Groningse Lauwersoog, vanwaar de boot naar Schiermonnikoog vertrekt. Vanaf een duintop op Schiermonnikoog zie je bij goed weer de provincies Friesland en Groningen liggen. De afstand is niet ver, hoogstens vijftig minuten varen. Reden dat veel mensen, vooral in het voor- en najaar, zo nu en dan een dagje of een weekend komen. Het uitgebreide net van wandel-, fiets- en ruiterpaden nodigt de vakantieganger uit om actief van de omgeving te genieten. Fietsen zijn volop te huur. In de zomer zijn natuurlijk het strand en de zee de grootste trekkers. Geruststellende gedachte voor ouders met jonge kinderen is dat een deel van het brede strand bewaakt wordt. Ook is Schiermonnikoog bekend als vogeleiland. Zelfs in het toeristisch hoogseizoen huizen hier nog altijd veel meer vogels dan mensen. 's Avonds zijn er, na een dag van actief recreëren, voldoende gelegenheden om een welverdiende verfrissing of een glaasje wijn te drinken.
Het dorp Schiermonnikoog
De eilander bevolking spreekt over het oude en het nieuwe dorp, waarmee respectievelijk het oudste deel en de woonwijk aan de zuidzijde van het dorp worden bedoeld. In 1994 werd, na een brede discussie met de plaatselijke bevolking, begonnen met een nieuwbouwwijk aan de oostzijde van het dorp, op het terrein van de voormalige Hertenkamp. Het 'oude' dorp kenmerkt zich door de karakteristieke eilander huisjes aan de drie streken, de Langestreek, de Middenstreek en de Voorstreek. De toenmalige eigenaren van het eiland hadden een modeldorp voor ogen. Aan alle streken vindt men mooi gerestaureerde eilander huisjes met hun diepe zadeldaken en topgevels met schoorsteen. Alle staan in een rooilijn gerangschikt, zoals de eigenaren hadden bepaald. Karakteristiek is ook het windmuurtje, dat aan de westzijde tegen de huisjes is aangebouwd. Sommige huisjes hebben nog een uitbouw, het zogeheten 'lytjhus' (klein huisje).
De Hervormde Kerk dateert uit 1866. Het gebouw werd in 1967 aan de binnenzijde gerestaureerd en gerenoveerd. In 1991 werd het kerkorgel grondig gerestaureerd. Een bezienswaardigheid zijn ook de Walviskaken, die door kapitein Klaas Visser (oud gezagvoerder van de 'Willem Barentz'), zijn meegenomen naar het eiland. Zij vormen een soort poort bij de Willemshof.
Home | Het huis | Begane grond | Eerste etage | Contact | Contact | Email ons! | Formulier | Informatie | Schier | Handig